Menselijke dieren & Everybody Counts

Gewoon omgekeerd denken: Niet de piekvraag verminderen, maar reizigers buiten de spits aantrekken. De prijs van treinkaartjes moet niet omhoog, maar de service!

Je wordt op de gekste plekken gedumpt. Je zit al gauw vol scheuren en deuken, want je wordt vaak geduwd. Iedereen heeft een hekel aan je. Je zal een deelscooter zijn!

Wat hebben de verplichte bufferzones met rivierkreeften en verhongerde snoeken te maken?

Restaurant Pavarotti in Kijkduin wil een aquarium met zes grote haaien, waar je tijdens het eten naar kunt kijken. De eigenaar wil iets "waar iedereen plezier van heeft". Maar bij iedereen telt hij de dieren niet mee.

We zijn vergiftigd met het idee dat wij meer tellen dan andere dieren. Dat we meer mogen, omdat we meer kunnen. En dat vind ik niet kunnen.

In het onvergetelijke boek Otje van Annie M.G. Schmidt hebben de medicijnen mooie namen, zoals het kalmeringsmiddel Falderal en het antidepressivum Tranidal. Moest ik aan denken toen ik las over de ontgiftende korrels voor hommels, medicijnen tegen landbouwgif. Wat een tranendal, dat we hommels medicijnen moeten voeren omdat we hun eten vergiftigen met malathion en parathion.

Waar liegen toe kan leiden, zien we in Rusland en Oekraïne. Het regime in Moskou liegt de bevolking, de wereld en zichzelf keihard voor. Er wordt zoveel gelogen dat niemand meer schijnt te weten wat waar is, en wat niet. Met een bloedige oorlog tot gevolg.

We zien een man op straat liggen, roerloos, onder zijn fiets. Niemand is naar hem toegegaan om te zien wat er aan de hand is. Verderop ligt een lijk, met het gezicht op straat. We zien iemand met z’n handen op z’n rug gebonden naast een vuilcontainer.