Gerechtigheid doet er toe

‘Because justice... matters!’ Zo eindigt Glenn Kirschner steevast zijn dagelijkse Youtube video. Krischner is oud Officier van Justitie in Washington DC, en belicht dagelijks een actueel juridisch onderwerp. Vaak een zaak rond Donald Trump.

Ik moest er aan denken toen ik de laatste zin van een commentaar in Trouw las. Er is institutioneel racisme bij de Belastingdienst, en volgens Trouw is niets doen geen optie als we ‘het gedeukte vertrouwen in de Belastingdienst’ willen herstellen.

Niet mee eens! Want het gedeukte vertrouwen in de Belastingdienst is niet het belangrijkste. Institutioneel racisme moet worden aangepakt, omdat gerechtigheid belangrijk is. Ik vind dat er vergelding moet zijn, voor de slachtoffers. Naast financiële compensatie. En voor vergelding is strafrechtelijke vervolging nodig, en een straf die de rechter oplegt.

Verschrikkelijk is de rol van de Belastingdienst in het toeslagenschandaal. Maar ‘het kan kennelijk nog erger’ schrijft Trouw. Want de Belastingdienst werkte met een ‘daderprofiel’ waarin je achternaam, je nationaliteit, en bijvoorbeeld of je doneerde aan een moskee een rol speelde.

De Belastingdienst probeert dit steeds te verdonkeremanen. Nu weer door bewijs zoek te maken. ‘Bewijs verdwijnt niet zomaar’ (Trouw). En ook de minister gebruikt verhullend taalgebruik. Hij noemt ‘t een ‘discriminatoire werkwijze’, in plaats van discriminatie. Racisme wil hij het niet noemen.

Alweer niet. De commissie van Dam concludeerde dat sprake was van ‘Ongekend Onrecht’, maar of er sprake van discriminatie en racisme, dat werd niet onderzocht. Waarom niet? ‘Omdat verklaringen tijdens een parlementaire ondervraging wettelijk niet meer bruikbaar zijn voor strafrechtelijk onderzoek en er nog een strafrechtelijk onderzoek door het Openbaar Ministerie liep. Zo werden ambtenaren niet gevraagd naar etnisch profileren, omdat dit deel uitmaakte van het strafrechtelijk onderzoek.

En Renske Leijten heeft getwitterd dat in alle stukken van commissie Van Dam zorgvuldig was ‘gelakt’, dus onleesbaar gemaakt, zodra het over discriminatie ging.

Dat is dan mooi. Dan staat die parlementaire ondervraging de strafrechtelijke vervolging dus niet in de weg. Want de slachtoffers hebben recht op vergelding. En de daders moeten weten dat we discriminatie niet pikken. Potentiële daders moeten worden afgeschrikt, de samenleving moeten tegen racisme beschermd worden.

Want als één van de belangrijkste rechten van ons land, het recht om niet door de overheid gediscrimineerd te worden op welke grond dan ook, niet je achternaam, niet je geloof, niet je huidskleur, duidelijk met voeten wordt getreden, steeds opnieuw, dan moet er vervolging komen. Op grond van art. 429quater van het Wetboek van Strafrecht.

Because justice... matters!

RJV