Blog Layout

Kreeft sloopt natuur?

Robert Jan Vonk • 15 juli 2022

Het ecosysteem wordt verwoest door de amerikaanse rode rivierkreeft

Je zet een mes tussen de ogen en snijdt in de lengte de kop door. Vervolgens gooi je het kreeftje in kokend water. Zie je deze methode toch niet helemaal zitten, dan leg je hem eerst in de vriezer om hem te verlammen en gooit hem vervolgens even kort in kokend water.


Mensen hebben niet het recht om een ander dier uit de weg te ruimen, als ze er last van hebben. Dit schreef ik gisteren n.a.v. overlast voor aalscholvers.


En vandaag las ik in het Algemeen Dagblad dat de overlast voor de amerikaanse rode rivierkreeft reusachtig is. Vangen, bereiden (dus doden, zie boven) en opeten is nu het plan.


Niet mensen, maar andere diersoorten hebben het meeste last van de rode kreeftjes, die eigenlijk niet in Nederland horen voor te komen. Want deze ‘invasieve exoot’ profiteert van de omstandigheid dat de leefomgeving van z'n vijanden, bijvoorbeeld de snoek, is vernietigd. Kikkerdril wordt opgegeten, waterplanten weggeknipt, vissen stikken omdat er te weinig zuurstof in het water zit. De kreeftjes hebben het goed naar hun zin in ons land en planten zich razendsnel voort.


Voor je het weet zit een sloot vol met rode kreeften en verder niks. Ons hele ecosysteem gaat eraan!


Dus toch maar uit de weg ruimen? Opeten, vangen en vernietigen, vergiftigen.


Vooruit dan maar.


Als gedachte experiment dan, hé. En dan kom je er snel achter dat geen enkele opruimactie werkt. Daarover zijn deskundigen het wel eens.


Met gif maak je meer kapot dan je lief is. Daarmee doodt je ook andere dieren. Met vangen kan je wel bezig blijven. Want tenzij je ze in heel Europa echt allemaal tegelijk vangt, komen ze altijd wel weer terug.


Bijvoorbeeld omdat de vrouwtjes met hun eitjes verstopt zitten in zelfgegraven gangetjes, dus die vang je niet. De eitjes worden kleine kreeftjes en dan kan je weer opnieuw beginnen.


Dus hoe kunnen we onze inheemse planten en dieren, zoals kikkers en salamanders, inheemse kreeften, kevers, en allerlei vissen, beschermen tegen de amerikaanse rivierkreeft? Hoe kunnen we ons ecosysteem beschermen als we de rode kreeft niet kunnen uitroeien?


Door andere dieren sterker te maken. Door het ecosysteem sterker te maken. Want het is inmiddels duidelijk geworden, dat de rode kreeften het ‘t beste doen in gebieden waar de balans verstoord is. Zorg voor schoner water. Betere oevers, met natuurlijke rietkragen. Meer ruimte voor dieren die kreeft eten, zoals reiger, fuut, baars en snoekbaars.


Onhaalbaar? Moeilijk? Misschien wel. Maar het is niet alleen nodig vanwege de invasieve rivierkreeft.


Neem bijvoorbeeld ‘schoner water’. Tachtig procent van ons water is vervuild, met landbouwgif, meststoffen en medicijnresten en overstromend rioolwater. Terwijl we het nodig hebben als drinkwater.


Daarom moeten we de landbouw veranderen, minder spuiten, minder mest verspreiden. En om te voorkomen dat riolen overstromen, is het goed om tuinen niet te verstenen.


Met andere woorden, er is een verband tussen ‘overlast’ van invasieve exoten en alle problemen waarover nu zoveel te doen is. Je hoort vaak over ‘bramen die alles overwoekeren’, omdat ze beter met een overvloed aan stikstof kunnen omgaan dan andere planten. *)


Zo kan je ook naar de amerikaanse rivierkreeft kijken. Die neemt ook alles over, omdat 'ie beter met 't uit balans gebrachte ecosysteem kan omgaan dan andere dieren.


Als we de problemen die onbalans veroorzaken aanpakken, zoals watervervuiling, zijn ook invasie kreeftjes straks geen probleem meer.


Daarom: Als we ‘overlast’ ervaren van dieren, dan zie ik uitroeien helemaal niet als een optie. Het helpt niet, omdat het de oorzaak niet wegneemt. Gelukkig zijn er wel oplossingen. Die beginnen bij respect voor de natuur waar wij deel van uitmaken, en respect voor andere dieren. Nu ze hier leven, tellen amerikaanse rivierkreeftjes ook mee. Want iedereen telt mee, of niemand telt mee.


RJV


*) Naschrift 22 juli 2023, over bramen en sttikstof: Vandaag las ik in Trouw een interview met onderzoeker Rienk Jan Bijlsma, die zegt: "In de Veluwse bossen en heideterreinen zie je geen enkele braam, maar daar zijn de problemen met een onbalans in nutriënten door stikstof enorm. We vinden dan ook dat het verhaal van bramen en brandnetels de mensen misleidt. Wijs liever op de veldleeuwerik en de wulp die van de heide zijn verdwenen. Stel de vraag waarom het doodstil is op de heide en er bijna geen insecten zijn. Dat zijn de echte gevolgen van stikstof."

Lees meer blogposts over rivierkreeften:

Veldleeuwerik, vliegend, van onderaf, één van de grootste slachtoffers van de intensieve landbou
door Robert Jan Vonk 26 maart 2023
Oorlogspropaganda lijkt geweld tegen rivierkreeften te rechtvaardigen.
Een sloot en een hek bij een weiland in Reeuwijk. Rivierkreeften zitten bijna overal.
door Robert Jan Vonk 24 maart 2023
Rivierkreeften 'wegvangen' ziet er daadkrachtig uit. Maar dat reductie 'goed mogelijk' is, is hooguit een halve waarheid.
Een fuut op een nest
door Robert Jan Vonk 21 maart 2023
Hoe kreeften gesynchroniseerd een stortvloed aan kinderen krijgen, en de sloten overweldigen.
Lees meer over rivierkreeften→

Recente blogposts:

Standpunt voor Tsaar Peter de Grote in Sint Petersburg, Rusland
door Robert Jan Vonk 28 februari 2024
Er is geen natuurwet die zegt dat Rusland altijd moet terugspringen naar een oorspronkelijke staat. Wel willen Oekraïners voor geen goud bij Rusland horen
Een vrouw, misschien met menstruatieklachten, drukt op haar buik zoals je doet als je buikpijn hebt.
door Robert Jan Vonk 10 februari 2024
Bepaalt gezond verstand of je een vrouw bent?
Een werkman inspecteert een berg afval
door Robert Jan Vonk 27 januari 2024
Wat mij betreft belandt het rapport van de Staatscommissie in de prullenbak. Want het belangrijkste ontbreekt: Dat er maar één aarde is.
door Robert Jan Vonk 24 januari 2024
De Westelijke Jordaanoever is allang ten prooi gevallen aan religieus extremisme. Niet gesteund door Iran, maar door Israël.
Meer blogposts
Share by: