Sommige vega wil ik niet

Premier Mark Rutte heeft tegen de NOS gezegd dat we het niet vaak hebben meegemaakt, dat het conflict in Palestina ‘zich richt op heel gewone mensen’. Daar ben ik het niet mee eens.

Premier Rutte zei dat Israël "het volle recht” heeft zich te verdedigen. Hij heeft gebeld met Bibi Netanjahoe, en als hij het over recht heeft gehad, dan hoop ik dat hij ook gezegd heeft dat Israël zich aan het recht moet houden. Aan het oorlogsrecht, als je het een oorlog wilt noemen. Of de regels van de rechtsstaat. Maar het is wel duidelijk dat Israël zich niet aan die regels wil houden. Burgerdoelen worden gebombardeerd. Ook onschuldige burgers worden gedood als vergelding.

Palestijnse… militairen zijn vandaag door de hekken van de Gaza-strook gebroken en vergieten veel bloed aan de andere kant van het hek. Ik twijfelde over het woord militairen, omdat hun uitdossing meer leek op die van militanten, strijders. Ze hadden wel geweren en raketten.

Ik betreur hun actie. De Palestijnse… militairen zijn geen partij voor het Israelische leger. Die zal terugslaan, en de Palestijnen zullen vele doden moeten begraven. Ik vrees dat het een zinloze aanval is.

Als het niet zinloos was, zou ik het ook betreuren. Maar als we zeggen dat Israël zich mag verdedigen, dan mag Gaza dat ook, of de Westbank. En we kunnen zeggen dat Gaza vandaag begon met moorden, maar deze ellende begon niet vandaag.

Ook vorig jaar was er een zwarte dag in oktober, toen "ook oudere volwassenen en vrouwen en kinderen" meededen aan meer dan honderd aanvallen op heel gewone mensen. Toen waren de rollen omgedraaid. Israelische kolonisten voerden een groot aantal geweldadige aanvallen uit, gericht tegen Palestijnen.

Geweld tegen Palestijnen is al heel lang gaande. Brandstichting, vernieling, bedreiging. Een langgerekte, voortdurende herhaling van de catastrofe van 1948, toen Israelische militanten of militairen dorpen verwoestten en massaslachtingen aanrichtten. Honderdduizenden heel gewone mensen moesten vluchten. Driekwart vluchtte naar Gaza.

We hadden al lang, met klem, en aanhoudend, moeten aandringen op het onmiddellijk stoppen van de mensenrechtenschendingen waaraan Israël zich schuldig maakt. We hadden andere landen dringend moeten vragen hetzelfde te doen. Natuurlijk hadden we ook de Palestijnen moeten aanspreken. Maar die twee zijn onvergelijkbaar. Eén van de partijen is oppermachtig. "Er is een asymmetrische aard in het conflict en er is het feit dat een staat de andere bezet", schreef de voormalige Hoge Commissaris voor de Mensenrechten Navanethem Pillay vorig jaar. De sleutel ligt bij de Israëliërs.

We kunnen alsnog in actie komen. En als een diplomatiek offensief niet helpt, dan kunnen we sancties instellen. Zoals we doen tegen vele landen die de mensenrechten schenden.

Ik ben alvast met die sancties begonnen. Ik koop geen producten uit Israel. Plantaardige burgers van Garden Gourmet bijvoorbeeld. Of tomaten van Carmel. Of sinaasappels van Jaffa. Of vegetarische maaltijden van Tivall.

Want van bedrijven uit een land waarin miljoenen heel gewone inwoners achter een hek zijn weggestopt en genegeerd, wil ik niets kopen.

RJV